ayırıyorum öğelerine ("seviyorum"'u başka hiçbir yerde "sen"den ayırmam):
ben, gizli özne. yaz'ın doğmuş kardanadam, cumartesi kılınmış cuma namazı, espresso'dan bakılmış kahve falı.
sen, tümleç. metabolizması hızlı, rüya arkadaşım, diyalektik kararsızlığım.
seviyorum, yüklem. darp izi, güneş yanığı, saklı dolorizm.
not: yukarıdaki yazı (satır atlamadan yazsaydım şiir), en sarkastik bokumdur. bugün, inceleme fırsatı bulduğum, "underground poetix" diye bir derginin ben de hissettirdikleridir. okuyucuya sadece imge verip "al oku, birleştir" diyen akımın amına koyayım. imgenin yeteri kadar felsefik durmayacağını hissedip ilaveten konan düşünce sistemlerinin kelimelerinin amına koyayım. "diyalektik kararsızlığım"'mış, "hangi deliğe sokacağım, bilemedim" demiyor da.
"ranza, dost" imgelerin bunlar, hadi bakalım, ısmarlama bir yazı yazabiliyor musun? :)
YanıtlaSil