30 Ocak 2009 Cuma

closing moments

evet, evet... ironik oldu açılış metnini kapanan momentlerden bahsederek açmak. aklıma yeryüzündeki en romantik şarkılardan biri olan god only knows'u (beach boys) getirdi; onlar da bu şarkıya "i may not always love you" ile başlamışlardı.


lakin kapatıyoruz, cuma'ya gidiyorum ve takvimim tek gün, cuma. altı ve buçuk yıl tükendi, okul bitti. henüz ne hissettiğimi bilmiyorum, hiçbir şey hissetmeyeceğimi biliyorum. bir istanbul taksicisi gibi çok dolaştırmayacağım, bitirme projem vardı ki ismine layıktır, bu "closing moments"'le (kapanan momentler) ilgili bir çeviri yapıp projenin üstüne serpiştirdim ve bitti. proje gibi. belki izmir gibi.
haftalar önce yazıp belli ki bir şeyler anlatmaya çalıştığım bu iki paragrafı önsözüm belliyorum.
merhaba.

defter

eğer gerçekten ölümümden sonra bedenimle ne yapılacağını umursuyor olsaydım, attığım her adımla ıslak bir pamuk gibi şekillenen beyaz plaj k...