4 Nisan 2012 Çarşamba

kadın şair olmaz, kadın şiir olur.

kimsecikler yok.
yaşama küsmüş
sokakta savrulan kuru yaprağın hışırtısı kulağımdaki,
ayrılığımızdan kalan.
bir de dilimdeki türkü, kısık,
yüzümü yalayan utangaç rüzgar.
halimi anlarmış gibi başını sallayan
ürkek sokak lambası bütün aydınlığım.

taşların arasından biteriz sanmıştım.

defter

eğer gerçekten ölümümden sonra bedenimle ne yapılacağını umursuyor olsaydım, attığım her adımla ıslak bir pamuk gibi şekillenen beyaz plaj k...